Την άνοιξη οι κτηνοτρόφοι ανέβαζαν τα κοπάδια τους στα βουνά είχαν ορόσημο τον Απρίλιο την γιορτή του Αγίου Γεωργίου.
Έτσι ξεκινούσαν της ετοιμασίες το νοικοκυριό το ετοίμαζαν οι γυναίκες τρόφιμα για την διαδρομή ,κάπες ,χοντρά ρούχα ,φαγητά και όλο το νοικοκυριό τους
οι άνδρες είχαν να ετοιμάσουν τα αλόγα τα γκιουμια τα καρδάρια να ταιριάσουν τα κουδούνια τα κυπριά τα δερμάτινα λουριά και γιδοστέφανα να τα ελέγξουν.
Στα μεγαλύτερα κουδούνια (μπατάλια – μπίμπες – τουμπλεκια – κλαπουτου) η κυπριά έβαζαν τα καλύτερα λουριά από δέρμα και στολισμένα να είναι όμορφα θα τα φορέσουνε στα τραγιά που πάνε πρώτα στο κοπάδι ακολουθώντας τα υπόλοιπα γίδες κατσίκια με μικρότερα κουδούνια τελειώνοντας τις ετοιμασίες ξεκινούσαν για τα βουνά.
Στο δρόμο άκουγες τα κουδούνια και τα κυπριά να χτυπούν ακούγοντας μια μουσική πολλοί κτηνοτρόφοι αναγνώριζαν τα αλλά κοπάδια μόνο από τον ήχο που κάνανε τα κουδούνια.
Η διαδρομή ήταν πολύ μεγάλη μπορεί να κάνανε και 15 μέρες να φτάσουν στον προορισμό τους χρειαζόταν να κάνουν πολλές στάσεις για να αρμέξουν τα ζώα είναι άνοιξη και είχαν γάλα έτσι περνώντας οι μέρες φτάνανε στα λιβάδια που θα περνούσαν το καλοκαίρι περιμένοντας πάλι το φθινόπωρο που θα ξεκινούσαν για τα χειμαδιά στην γιορτή του Αγίου Δημήτριου .
Έτσι ήταν η ζωή των κτηνοτροφών με τα ζώα τους τα κουδούνια τα κυπριά τις οικογένειες τους ήταν κουρασμένοι αλλά και χαρούμενοι γιατί αγαπούσαν όλα αυτά που είχαν.
